Πέμπτη 3 Απριλίου 2025

Pet cemetery

Αυριο πάλι ίδια ώρα ειπα
ο προισταμενος έβγαλε την λευκή ρόμπα
αναστέναξε
τα γυαλια του θόλωσαν.

Δεν ειναι δουλειά αυτο.

Στα σκυλιά αρέσει πολύ εδω.
Βλέπουν τηλεόραση μετά το φαγητό.
Τα απογεύματα περιφέρονται άσκοπα.
Ανοιχτά στοματα, κυνηγάνε ζωηρές ουρές.
Αν μείνουν για πολύ μόνα τους
γαυγιζουν στο κενό
στην μερα που περνάει
στους ανθρωπους
σ'όσους τα παράτησαν.

Δεν μιλάνε συχνά μεταξύ τους.
Όταν συμβαίνει, είτε μετρούν τους πεθαμένους
ειτε πιθανολογουν το τελος της ποινης τους
εφευρίσκουν διάγνωσεις.

Εγώ όταν φεύγω κλειδώνω τη μάντρα
ο φόβος τη νύχτα μεγαλώνει
προσπαθούν να ξεφύγουν
απο τα χείλη που φωνάζουν ονόματα.
απο τα χέρια με τις ενέσεις.

Ούτε εμείς ξέρουμε τι πρέπει.
Η μόνη σίγουρη διάγνωση είναι η νεκροψία.

Καθε πρωι την ίδια ωρα.

Αγκάθια

Όσα αστέρια
κι αν καρφώσεις στο σκόταδι,
παραμένουν μειονότητα.

Τρίτη 1 Απριλίου 2025

Φαντασματα

Το ερεθισμα δεν περιοριζεται
ποτέ σ' ενα μόνο σημείο.
Ο πόνος μαθαινει και ταξιδεύει
όπως εσύ μαθαίνεις και τον συνηθίζεις.

Που ποναει πιο πολύ;
Δειξε μου.

Πάει κι έρχεται η αίσθηση;
Κακο.
Χειροτερα απο ότι περίμενα.
Το πιο ύπουλο πράγμα με μια παλιά πληγή
ειναι οταν σταματαει να πονάει.

Τι ξερω εγώ απ'αυτά;
Δεν το χω σπουδάσει, για να μαι απόλυτα ειλικρινης.
Αυτα μας μαθανε να λεμε, όταν παρηγορούμε τα φαντασματα μας.
Τελοσπαντων.

Το 'χαμε αφήσει στο συγγνωμη.
Εσυ -- συγγνωμη που πέθανες
κι εγω -- συγγνωμη που μου λείπεις.