Ιδεασμός λειτουργίας

Τα λόγια μου ειναι συσπάσεις ζωντανου ιστού -ζεστού,
απο αρτηρίες που σφιγγονται
μόλις ακούσουν ενα πεταμένο
'παράτησε τα'.
Το χαρτι μπροστα μου, κρύο βαρύ εργαλειο. 
Καρφωμένο στην κοιλιά.
Αν τραβήξω ματώνει.
Όσο τ' αφήνω σαπίζει.
Κάνω να βγω απ'τη συνθήκη, μήπως κι αυτη βγάλει νόημα.

Η ποιηση μου δεν μπορει παρα να ειναι,
το αποτελεσμα της πράξης
του να θαβεις τον εαυτό σου ζωντανό.

Ειναι ταυτοχρονη ταφη κι εκταφη.
Με το 'να σου χερι ρίχνεις το χώμα κι αποχαιρετας
εισπνέεις
με τ'αλλο το μαζεύεις κι υποδεχεσαι
εκπνέεις.
Μα το χρέος της γεννας σου, δεν ειναι απλό.
Δεν μετριεται σε ανασες ρε μα-λα-κα.
Ειναι πόνος στον αυχένα
και τα mesulid δεν τον φτάνουν -δεν τον φτιάχνουν
κι εσυ θες να τον χασεις μα δεν θ'αντεχες
δεν ορίζεσαι χωρίς αυτόν
χρειάζεσαι
το βάρος του.

Έτσι γράφεις, σκαλίζεις συνάψεις
βαφτίζεις τον αυχένα σύνορο
και τις νευραλγίες προορισμό.
Ξεγελάς τη ζωη
συντηρώντας τη σε νεκροφάνεια.
Μια πάνω.
Μια κάτω.
Μην ανησυχείς. Κάνε όσες πρόβες θελεις.
Το χώμα περιμένει.

Το τράβηξα το χαρτί τελικά
να δω τι ειχα γράψει
με τα σπλάχνα.

Ποιηση ειναι
η ασφαλεια του αίματος
μόνο αυτο ξέρει να μιλάει εκ μέρους μιας καρδιάς
που απαιτεί να βλεπει παντού το ειδωλό της.
Έτσι την ορισαμε την ασφάλεια.
Όπου υπαρχει αίμα
-δικό μας αιμα-
μπορουμε να φωλιάζουμε.
Η αισθηση της προσπαθειας
να το σπρωχνεις
προς τα σαπιμενα σου μελη.
Αυτό είναι όλο. Αυτό χρειάζομαι.

Το σκορπίζω απλόχερα
έχω αρκετό κοκκινο μεσα μου
ΔΙΚΟ ΜΟΥ δεν ειναι;
Κυλάει στα μέλη μου,
σε φιλους, συγγενείς, αγνώστους*
στα χείλη του αδερφού μου, να ξεχλωμιασει επιτέλους
μήπως καταφέρει και ξαναγελάσει .
Θα βάψω το σπίτι μου αν περισσέψει καθολου
θα δώσω και στους γείτονες να μου πουν τη γνώμη τους
αν ειναι ζεστο η κρύο
θα πετάξω απ'το μπαλκονι ενα κουβα στο πεζοδρόμιο
κι όλος ο κόσμος θα είναι μέρος
του σώματος μου.

Είμαι εθισμένος απο καιρό
στην αφη του πόνου
στο ξόδεμα
στην ψευδη ασφάλεια της ροής
απορώ
που χάθηκε και τι χρώμα ειχε το μελανι;
Δεν εγραψα δα και τίποτα σπουδαίο.

Μπορει να ακουγεται αστείο
μα μεσα απ' αυτη την ποιηση
επιμενω να αποκαλω τη σηψη μου
λειτουργία.