Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2023

Τα φτερά της πεταλούδας

Καλά δεν ήτανε τόσο καιρό που πέθαινα και το χα ξεχάσει;
Έπρεπε να έρθεις και να μου το θυμήσεις;
Επρεπε τα μάτια σου να πέσουν πάνω στα μάτια μου
και τα μάτια μου πάνω στην ανάγκη σου να πεθάνουμε μαζί;

Πες μου εκεινο το σημαντικό,
που εκρυψες μεσα σου όταν είμασταν μικρά,
πες το τωρα που οι παιδικες μας φωνές γίνανε ενηλικες
τώρα που βγαίνουν σε νότες χαρούμενες
μονάχα όταν κοινωνούμε οτιδήποτε αλλο εκτός από ανθρώπους.

Είμαστε τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας
που ενώ κοιτάζουμε το ίδιο πράγμα
εγώ βλέπω πάντα το κουφάρι της κάμπιας
ενω εσυ τα φτερα της πεταλούδας.

Ισως αυτο να 'ναι ο θάνατος για σένα.
Ενα πολυχρωμο τίναγμα που θα κάνεις.
Ένα εύκολο χορευτικό
με τα ακρα της πλάτης σου
για να συνεχίσεις.

Αδιαφορώντας για τ' οτι πρώτα κάποιος πρέπει να σαπίσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου